O czymś ważnym chciałabym Wam w tym poście powiedzieć - ważnym, ale czasem trudnym – o zaufaniu. Pomyślcie chwilę, czy wiecie, co to takiego i jak się je buduje?
Wyobraźcie sobie, że macie słoik pełen kulek. Za każdym razem, gdy ktoś zrobi coś fajnego, miłego albo dotrzyma słowa, wrzucacie do słoika kuleczkę. A gdy ktoś was zawiedzie, okłamie albo zrobi coś przykrego – wyjmujecie kulkę. Im więcej kulek w słoiku, tym bardziej ufacie tej osobie.
Zaufanie jest trochę jak ten słoik. Buduje się je powoli, przez drobne, codzienne gesty. To tak, jakby ktoś zaprosił was na lody, pomógł wam w trudnej, ale czasami banalnej sytuacji albo po prostu posłuchał, co macie do powiedzenia. Bo słuchanie jest niesamowicie ważne. Trochę tego nie umiemy.
Zaufanie to są właśnie małe kulki, które wrzucacie do słoika zaufania.
Ale zaufanie można też bardzo łatwo stracić. Wystarczy jedno kłamstwo, jedno niedotrzymane słowo, przekazana informacja, która miała być tylko dla Was, podniesiony ton głosu czy nawet krzyk i kilka kulek wypada ze słoika. Czasem nawet jedna sytuacja może sprawić, że cały słoik będzie pusty.
Jeśli podejmiemy złe decyzje, tracimy zaufanie i musimy "odpracować" swoje zachowanie, żeby znowu zapełnić słoik.
Jeszcze lepszy przykład to siedzenie na krześle tylko jednym półdupkiem. Wyobraźcie sobie, że siedzicie na krześle tylko troszeczkę, bo nie jesteście pewni, czy możecie zaufać temu krzesłu. Boicie się, że się przewrócicie. Tak samo jest z zaufaniem do ludzi. Jeśli im nie ufacie, to jesteście wobec nich nieufni, ostrożni, boicie się, że was zawiodą.
Zaufania nie buduje się dużymi gestami. To drobne rzeczy. Naprawdę drobne - uśmiech, podziekowanie, przeproszenie, pożyczenie czegoś, szczerość, rozmowa.
Wiecie, że istnieją "Przykazania super zaufanego ziomka"? Oto one:
- Słowo to słowo, a nie wiatr. Obiecujesz, że pójdziesz z kolegą/koleżanką na lody? To idź! Mówisz, że wiesz, ile to jest 2+2? To lepiej sprawdź dwa razy, żeby nie było przypału!
- Prawda jest jak supermoc. Nawet jak się pomylisz, lepiej powiedzieć prawdę. Kłamstwo ma krótkie nóżki, a prawda zawsze wyjdzie na jaw. Bądź jak superbohater, który zawsze mówi prawdę!
- Bądź sobą, a nie kameleonem. Nie udawaj, że lubisz piłkę nożną, tylko dlatego, że wszyscy inni lubią. Bądź sobą, nawet jeśli masz różowe włosy i kochasz jednorożce.
- Słuchaj, jakbyś miał super słuch. Kiedy ktoś do ciebie mówi, wyłącz telewizor, odłóż telefon i posłuchaj uważnie. To tak, jakbyś miał super słuch i słyszał nawet szelest motyla.
- Pomagaj, jakbyś był dobrym duszkiem. Widzisz, że ktoś potrzebuje pomocy? Nie czekaj, aż ktoś cię poprosi, tylko sam zaoferuj pomoc. To tak, jakbyś był dobrym duszkiem, który zawsze jest gotowy do pomocy.
- Bądź odpowiedzialny, jakbyś był dorosły. Masz zadanie domowe? Zrób je! Obiecałeś, że posprzątasz pokój? Posprzątaj! Bądź odpowiedzialny, jakbyś był dorosły (ale bez nudnych obowiązków dorosłych!).
- Szanuj innych, jakbyś był królem/królową. Traktuj innych z szacunkiem, nawet jeśli się z nimi nie zgadzasz. Nie wyśmiewaj się z innych, nie obrażaj ich. Bądź jak król/królowa, która szanuje wszystkich swoich poddanych.
- Bądź lojalny, jakbyś był psem. Pies jest najlepszym przyjacielem człowieka, bo jest lojalny. Bądź jak pies i nie zdradzaj tajemnic swoich przyjaciół.
- Przepraszaj, bo przecież jesteś człowiekiem. A żaden człowiek nie jest idealny. Każdy popełnia błędy. Jeśli coś źle zrobiłeś, przeproś. To pokazuje, że jesteś człowiekiem, który potrafi się przyznać do błędu.
- Dziękuj, bo wdzięczność ma coś z czarodziejskiej różdżki. Zmienia ludzi. Podziękowanie komuś to nie tylko grzeczność, ale też super sposób, żeby pokazać, że doceniasz jego starania. Wdzięczność sprawia, że ludzie czują się ważni i potrzebni. Kiedy dziękujesz, pokazujesz, że widzisz i zauważasz, co inni dla ciebie robią. A to jest bardzo ważne w przyjaźni i w życiu!
Warto dbać o zaufanie. To jak pielęgnowanie roślinki. Trzeba ją podlewać, dbać o nią, a wtedy będzie pięknie rosła. Zaufanie to podstawa przyjaźni, dobrych relacji z koleżankami, kolegami i w ogóle szczęśliwego życia.
A Wy, jak dbacie o zaufanie w Waszym życiu?
Tekst na podstawie: Breny Brown: Rosnąc w siłę
Komentarze
Prześlij komentarz